مجری گالری که 16 سال پیش از بریتانیا به بروکسل نقل مکان کرد، به رسانه بروکسل گفت: “دقیقه ای که بیرون آمدم احساس ناامنی کردم.” “این بسیار متفاوت از سفرهای قبلی بود. معمولاً آن روز از سال است که احساس آزادی مطلق می‌کنید، اما من امسال آن را اینطور تجربه نکردم.»
فرنچ گالری SHAME را اداره می کند، یک طراح مد است و از لباس های پر زرق و برق لذت می برد: «در طول روز خوب بود. هر از گاهی یکی فریاد می زد. بعداً دو پسر شروع به تعقیب من کردند. آنها بر سر من فریاد زدند و سعی کردند من را بگیرند. یک دوست زن بین ما قرار گرفت و حتی گردشگران سعی کردند مداخله کنند، اما بچه ها ما را تا مرکز شهر بروکسل دنبال کردند.
بعداً در Anspachlaan دیگران فریاد زدند که مرا مورد آزار قرار دادند. به من شلیک کردند و دربان‌ها از ورود من به یک کافه جلوگیری کردند. در ساعات اولیه که به خانه رفتم، چند نفر مرا مورد آزار و اذیت قرار دادند. مردم طوری به من نگاه می کردند که انگار من یک چیز نفرت انگیز هستم.»
فرانسوی معتقد است که بروکسل برای افراد LGBTIQ+ ناامن تر شده است.
«مردم به شما نگاه های عجیب و غریبی می کنند. انگار ساعت یک دهه و نیم به عقب برگشته است.
مجری گالری برنامه ای برای بازدید از پلیس ندارد. «یک بار نزدیک بود خفه شوم. وقتی به پلیس رفتم به سختی می‌توانستم حرف بزنم، اما آنها ادعاهای من را پوچ کردند و به من گفتند یک وقت دیگر برگرد. همه دوستان من تجربیات مشابهی داشته اند.