بر کسی پوشیده نیست که احتمال ابتلا به سرطان ریه در یک فرد سیگاری بسیار بیشتر از فردی است که هرگز در زندگی خود سیگاری را لمس نکرده است. مطمئناً شما قبلاً این استدلال را به یکی از نزدیکان خود آورده اید تا به او انگیزه دهید که سیگار را ترک کند و سیگار خود را برای همیشه ترک کند … و این شخص ممکن است به شما پاسخ داده باشد که کسی را می شناسد که تمام زندگی خود را بدون ابتلا به سرطان سیگار کشیده است. و درست است: 80 تا 90 درصد افراد سیگاری به سرطان ریه مبتلا نمی شوند. چگونه می توان این پدیده را توضیح داد، حداقل عجیب است؟
این سوالی است که توسط محققان کالج پزشکی آلبرت اینشتین در نیویورک پرسیده شده است. در یک مطالعه جدید، آنها عواملی را که ممکن است این واقعیت را توضیح دهد که برخی از افرادی که بخش زیادی از زندگی خود را سیگار کشیده اند هرگز به سرطان ریه مبتلا نمی شوند، زیر سوال می برند.
به گفته محققان، این ژنتیک است که بخشی از پاسخ را ارائه می دهد. در واقع، سیگاری‌هایی که هرگز به سرطان مبتلا نمی‌شوند یک مزیت خواهند بود: به نظر می‌رسد سلول‌هایی که ریه‌هایشان را پوشانده‌اند در طول زمان کمتر دچار جهش شوند. نتایج نشان می‌دهد که ژن‌های ترمیم‌کننده DNA در برخی افراد فعال‌تر هستند، که ممکن است در برابر شروع سرطان، حتی با کشیدن سیگار به طور منظم، محافظت کنند.
برای این مطالعه، دانشمندان از پروفایل های ژنتیکی گرفته شده از برونش های 14 فرد غیر سیگاری و 19 سیگاری سبک، متوسط و شدید استفاده کردند.
این سلول‌های ریه برای سال‌ها و حتی دهه‌ها زنده می‌مانند و بنابراین می‌توانند جهش‌ها را هم با افزایش سن و هم با سیگار کشیدن ایجاد کنند.» اپیدمیولوژیست و متخصص ریه سایمون اسپیواک از کالج پزشکی آلبرت اینشتین توضیح می دهد. “از بین تمام انواع سلول های ریه، اینها از جمله بیشترین احتمال سرطانی شدن هستند.”او در مورد سلول های سطحی گرفته شده از شرکت کنندگان در مطالعه می گوید.
برای نویسندگان، این نتایج “به وضوح” نشان می دهد که جهش در ریه انسان با افزایش سن افزایش می یابد. در افراد سیگاری، آسیب DNA حتی بیشتر است. اما همه در یک قایق نیستند: اگر میزان تنباکوی مصرف شده با افزایش نرخ جهش سلولی مرتبط باشد، این خطر پس از مصرف حدود 23 سال مصرف یک بسته در روز به اوج خود می رسد.
«سنگین‌ترین افراد سیگاری بیشترین بار جهش را نداشتند»Simon Spivack متخصص ریه می گوید. “داده های ما نشان می دهد که این افراد علیرغم سیگار کشیدن شدید خود توانستند این مدت طولانی زنده بمانند زیرا قادر به سرکوب تجمع جهش های جدید بودند. این افزایش جهش ها را می توان با این واقعیت توضیح داد که این افراد دارای سیستم های بسیار کارآمدی برای ترمیم آسیب DNA هستند. یا سم زدایی از دود سیگار.”
به لطف این مطالعه، محققان امیدوارند بتوانند ابزار جدیدی برای ارزیابی خطر سرطان ریه ایجاد کنند. ما اکنون می‌خواهیم آزمایش‌های جدیدی ایجاد کنیم که می‌تواند توانایی فرد در ترمیم DNA یا سم‌زدایی آن را اندازه‌گیری کند، که می‌تواند روش جدیدی برای ارزیابی خطر سرطان ریه ارائه دهد.یان ویج، متخصص ژنتیک می گوید.
این ممکن است گام مهمی در جهت پیشگیری و تشخیص زودهنگام خطر سرطان ریه و به دور از تلاش‌های هرکول فعلی مورد نیاز برای مقابله با بیماری در مرحله آخر باشد، جایی که اکثر هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی و بدبختی رخ می‌دهد.Simon Spivack متخصص ریه می گوید.