جنیفر مک‌کویستون، مدیر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) روز دوشنبه گفت: «ما می‌خواهیم توزیع واکسن‌ها را برای کسانی که می‌دانیم سود می‌برند به حداکثر برسانیم».
وی در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: «یعنی کسانی که با یک بیمار شناخته شده آبله میمون در تماس بوده اند، مانند مراقبان، تماس های شخصی بسیار نزدیک دارند، به ویژه کسانی که در معرض خطر ابتلا به یک مورد شدید این بیماری هستند.»
یک مورد در ماساچوست تایید شده است و چهار مورد دیگر در شرف تجزیه و تحلیل هستند، اما بسیار محتمل در نظر گرفته می شوند (یک مورد در نیویورک، یک مورد در فلوریدا، دو مورد در یوتا). همه مردانی هستند که به خارج از ایالات متحده سفر کرده اند.
این بیماری، پسرعموی کم خطرتر آبله است که برای حدود چهل سال ریشه کن شده است، با تب بالا شروع می شود و به سرعت به راش و با تشکیل دلمه تبدیل می شود. این ضایعات هستند که امکان انتقال بیماری را در صورت تماس فراهم می کنند.
مقامات ایالات متحده تأیید کردند که توالی‌بندی ویروسی که در ماساچوست شناسایی شده بود با یک بیمار در پرتغال مطابقت دارد، و این گونه که در غرب آفریقا وجود دارد، از این دو نوع در گردش، کم‌خطرتر است.
اکثر افراد مبتلا به طور خود به خود در طی دو تا چهار هفته بدون درمان خاص بهبود می یابند.
اما مقامات آمریکایی هنوز در حال آماده سازی پاسخ هستند.
دو واکسن علیه آبله مجاز توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) قابل استفاده است. اولین واکسن، ACAM2000، یک واکسن زنده ضعیف شده است که برای افراد دارای نقص ایمنی توصیه نمی شود. ایالات متحده 100 میلیون دوز دارد.
جنیفر مک کویستون تخمین زد که به دلیل عوارض جانبی «بالقوه قابل توجه»، توزیع در مقیاس بزرگ آن به «یک بحث واقعی» نیاز دارد.
واکسن دوم، Jynneos، نیز یک واکسن زنده اما غیرقابل تکرار است و بنابراین ایمن تر است. به گفته این مقام، ایالات متحده تنها 1000 دوز دارد، اما “انتظار می‌رود که این تعداد در هفته‌های آینده به سرعت افزایش یابد.”
به گفته وی، داده ها نشان می دهد که اگر این دو واکسن به سرعت پس از قرار گرفتن در معرض قرار بگیرند، می توانند از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند.
او همچنین تاکید کرد که خطر آلودگی به طور کلی برای جمعیت کم است.