توکه یک استاد علوم اجتماعی است که در مورد قربانیان خشونت جنسی مرتبط با درگیری تحقیق می کند. او خاطرنشان می کند که اتهامات مشابهی در طول جنگ در شرق اوکراین که در سال 2014 آغاز شد، مطرح شد.
او معتقد است که لفاظی های غیرانسانی ناشی از مسکو در دامن زدن به سوء استفاده از سوی سربازان مسلح که قدرت زیادی بر غیرنظامیان غیرمسلح پنهان شده در پناهگاه های بمب دارند، کمک می کند.
تجاوز جنسی اغلب یک استراتژی برای غیرانسانی کردن و تحقیر مردم است.
آنها کشته نمی شوند بلکه آسیب دیده اند.
به این ترتیب شما به کل جامعه ضربه می زنید. مردم دلسرد شده‌اند یا قصد فرار دارند».
توکه معتقد است که در ارتش روسیه فرهنگی وجود دارد که خشونت جنسی را عادی می کند: “یک مراسم شروع طولانی مدت وجود دارد که به ویژه خشونت آمیز است و شامل خشونت جنسی است”.
ارتش روسیه منحصر به فرد نیست. در جاهای دیگر اتفاق می افتد، اما در روسیه بسیار شدید است.
شما می توانید تصور کنید که در یک محیط کاری با فرهنگی مانند آن خشونت جنسی عادی می شود.
“در جنگ های بوسنی تا 50000 تجاوز به عنف صورت گرفت.”
توکه می گوید: «مردان نیز مورد خشونت جنسی قرار می گیرند. به عنوان مثال در بازجویی‌ها، و همچنین در اردوگاه‌های تصفیه در روسیه. همیشه در چنین اردوهایی تفاوت زیادی در قدرت فردی وجود دارد و مردم می توانند از این طریق از قدرت خود سوء استفاده کنند.
آیا عاملان آن مجازات خواهند شد؟ در سال های اخیر پیشرفت هایی در حقوق بین الملل حاصل شده است. دادگاه کیفری بین المللی برای رواندا، دادگاه کیفری بین المللی برای یوگسلاوی سابق و دادگاه کیفری بین المللی وجود دارد که همه جنایتکاران (جنگی) را محکوم کرده اند. توکه می گوید پیگرد قانونی برای خشونت جنسی یک نتیجه قطعی نیست.
«فرهنگ بزرگ معافیت از مجازات خشونت جنسی را احاطه کرده است.
مرتکبین از این واقعیت استفاده می کنند که اعمالشان به سختی قابل اثبات است. علاوه بر این در اوکراین، قضات بازپرس محلی ممکن است به اندازه کافی برای مقابله با خشونت جنسی که ممکن است به اندازه کافی دقیق به عنوان یک جرم در قوانین اوکراین تعریف نشده باشد، آموزش دیده باشند.