در حالی که این عمل زمانی از نظر فرهنگی در بلژیک به خوبی تثبیت شده بود، پزشکان دیگر به تعداد زیادی از خانه ها پول نمی پردازند.
Le Soir گزارش می دهد که بلژیک یکی از کشورهایی بود که در آن ویزیت های خانگی توسط پزشکان عمومی بیشترین شیوع را داشت و تماس های خانگی 21 درصد از تماس های بیمار و پزشک در بلژیک را تشکیل می داد، در حالی که این رقم در هلند تنها 4 درصد بود.
اما این عمل کاهش یافته است: در سال 2011، از هر 3.5 تماس پزشک با بیمار، 1 مورد ویزیت در منزل بود، در مقایسه با 1 مورد از هر 5 بیمار در سال 2019، رقمی که احتمالاً با این همه گیری تقویت شده است.
زمانی یک نوع معمول قرار ملاقات پزشکی برای افراد در هر سنی به منظور درمان طیف وسیعی از بیماری ها بود، اکنون چنین ملاقات هایی عمدتاً توسط افراد مسن که با تحرک دست و پنجه نرم می کنند استفاده می شود.
مطالعه اخیر نشان می‌دهد: «در حالی که در سال 2019 به‌ازای هر 1000 نفر زیر 65 سال به طور متوسط 253 ویزیت از خانه انجام شد، به ازای هر 1000 نفر در سنین 65 تا 79 سال، 1614 مورد و حتی پنج برابر این تعداد برای افراد 80 سال به بالا بود». رصدخانه بهداشت و امور اجتماعی در بروکسل.
این بدان معناست که به ازای هر 1000 نفر در دهه هشتاد، نود یا حتی صدساله در بلژیک، 7609 بازدید از خانه وجود داشته است.
به طور سنتی تعداد تماس های خانگی در بروکسل کمتر است
کاهش کلی به ویژه در بروکسل مشهود است، جایی که این عمل هرگز به اندازه فلاندر و والونیا محبوب نبوده است.
در والونیا به ازای هر 1000 شهروند حدود 1080 تماس خانگی و در فلاندر 900 به ازای هر 1000 نفر وجود دارد. اما این رقم به 411 بازدید به ازای هر 1000 ساکن در پایتخت بلژیک کاهش می یابد.
سارا گفت: «درست است که منطقه بروکسل ساختار سنی جوان‌تری نسبت به سایر مناطق دارد و این افراد سالخورده هستند که از بازدیدهای مکرر از خانه استفاده می‌کنند، اما این واقعیت به تنهایی نمی‌تواند کل تفاوت را با مناطق دیگر توضیح دهد.» میسین، همکار علمی در رصدخانه و نویسنده مشترک این مطالعه با دالیا فله و گائله آمریجککس.
«در واقع، این یافته در مورد استفاده کمتر از بازدیدهای خانگی در بروکسل برای همه رده‌های سنی معتبر است. اما علاوه بر سن، توضیح به تعویق افتادن مراقبت‌ها به دلایل اجتماعی-اقتصادی، از دست دادن رابطه ممتاز با پزشک خانواده، عرضه استثنایی پزشکان متخصص و خدمات اورژانس در پایتخت و دسترسی به موسسات مراقبتی است. نزدیکی، حمل و نقل عمومی) برای بیمار.”
مانند سایر مناطق کشور، بروکسل نیز شاهد کاهش چشمگیر تعداد بازدیدهای خانگی در سال های اخیر بوده است: -27.2٪ بین سال های 2011 و 2019 در مقایسه با -21.9٪ در والونیا و -19.9 در فلاندر.
در همان زمان، تعداد بازدیدهای اداری برای همه مناطق در حال افزایش است (بروکسل: + 10.3٪؛ فلاند: + 15.6٪؛ والونیا: + 16.5٪)، بنابراین تعداد کل تماس ها با پزشک عمومی نسبتاً ثابت مانده است.
میسین گفت: «به طور خلاصه، بیماران به طور متوسط در سال 2019 تقریباً همان تعداد تماس با پزشک عمومی خود را در مقایسه با سال 2011 دارند، اما این تماس ها به طور فزاینده ای به شکل یک مشاوره در عمل و کمتر به صورت ویزیت در خانه است. .
کمبود GP در بروکسل یکی از دلایل کاهش است
یکی از دلایل بالقوه کاهش ویزیت‌های خانگی، خارج از تغییر فرهنگی، کمبود پزشک است، به‌ویژه در بروکسل: در سال 2017، 1468 پزشک عمومی فعال در منطقه بروکسل یا 1 نفر از هر 812 نفر ساکن بودند.
اما عرضه به طور مساوی توزیع نشده است و تقریباً هر منطقه با کمبود بالقوه پزشک عمومی مواجه است. مسائل پیچیده این واقعیت است که بخش بزرگی از پزشکان عمومی بروکسل به زودی به سن بازنشستگی می‌رسند و شیوه‌های گروهی نسبت به روش‌های فردی رایج‌تر می‌شود.
میسین گفت: «همه این روندها به طور بالقوه می‌توانند بر تمایل به بازدید از خانه (کمتر) تأثیر بگذارند.
خود پزشکان نیز به این موضوع توجه کرده اند: رفت و آمد به خانه بیماران می تواند زمان بر باشد، به خصوص در شهری پر ترافیک مانند بروکسل، و 60 درصد از پزشکان معتقدند که بازدید از خانه همیشه توجیه پذیر نیست.
دکتر الز ون هوست، رئیس انجمن پزشکان عمومی هلندی زبان در بروکسل (BHAK) گفت: «ما بیمارانی را به مطب مراجعه کرده‌ایم تا از یک پزشک در خانه درخواست ویزیت کنند. “من اغلب می گویم، اگر می توانید به آرایشگاه خود بروید، می توانید به دکتر خود مراجعه کنید.”
پزشکان در مورد اینکه آیا ویزیت در منزل مستلزم کیفیت مراقبت پایین تر یا بالاتر است یا نه تقریباً به طور مساوی تقسیم می شوند و برخی به “عدم وجود جدول معاینه، کمبود نور، وجود شخص ثالث یا حتی حیوانات خانگی” اشاره می کنند. به گفته ون هوست، به عنوان دلایلی برای انجام قرار ملاقات در دفتر.