امدادگر بلژیکی اولیویه واندکاستیل در حالی به زندانی جدید در ایران منتقل می شود که مذاکرات بین دو کشور بر سر آزادی او به جایی نمی رسد.
واندکاستیل به اتهام جاسوسی دستگیر شد که هم او و هم بلژیک می‌گویند برای فراهم کردن ابزاری برای چانه‌زنی در مورد آزادی برخی از شهروندان خود که در حال حاضر در بلژیک به دلیل اتهامات مرتبط با تروریسم در زندان هستند، ساخته شده است.
وندکاستیل بیش از یک سال است که در یکی از زندان های ایران به سر می برد و به گفته رسانه های ایران به ۴۰ سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده است. بلژیک این محاکمه را ساختگی خوانده است.
عفو بین‌الملل پوسترهایی را در سراسر بروکسل آویزان کرد که خواستار آزادی کارمند سابق سازمان غیردولتی بود و بلژیک در اوایل این هفته رسماً برای انتقال واندکاستیل به کشور درخواست کرد.
هاجا لهبیب، وزیر امور خارجه بلژیک روز دوشنبه با همتای ایرانی خود دیدار کرد، جایی که کابینه وی اعلام کرد که وی دوباره خواستار بهبود شرایط بازداشت واندکاستیل شده است.
گمان می رود که ایران وندکاستیل را به عنوان اهرمی برای آزادی دیپلمات ایرانی مقلد اسدالله اسدی که به دلیل نقشش در یک حمله تروریستی خنثی شده در بلژیک زندانی شده است، گروگان گرفته است.
معاهده ای وجود دارد که امکان انتقال زندانیان بین بلژیک و ایران را فراهم می کند. در دادگاه قانون اساسی مورد اعتراض قرار گرفت و دادگاه در اوایل ماه مارس این درخواست را رد کرد. اما این متن تنها روز سه شنبه رسماً لازم الاجرا شد.
بنابراین دولت بلژیک از آن برای انتقال رسمی برنامه به ایران استفاده می کند.
دادگاه قانون اساسی حکم داد که قربانیان یک فرد محکوم باید از قبل از انتقال مطلع شوند تا قاضی بتواند قانونی بودن آن را آزمایش کند.
اسدی در حال گذراندن محکومیت 20 ساله خود برای طراحی حمله تروریستی علیه مخالفان ایرانی است که در ویلژیف، در نزدیکی پاریس تظاهرات کرده اند، به این معنی که قربانیان او شامل اپوزیسیون ایرانی هستند – که قبلاً نشان داده است که هرگونه انتقال تروریست را در دادگاه به چالش می کشد.
هواداران وندکاستیل اعلام کردند که این بلژیکی یک هفته پیش به زندان بدنام اوین در تهران، پایتخت ایران منتقل شد و در سلول انفرادی به سر می برد و از درد عضلانی و عصبی رنج می برد و تغذیه ناکافی دریافت می کرد.
مبارزان گفتند: «اولیویه کاملاً خرج شده است. او نمی تواند بازیچه مذاکرات بین دو کشور باقی بماند.
خانواده و دوستان وندکاستیل مدت‌هاست که برای آزادی او تجمع کرده و بر وضعیت رو به وخامت او و شرایط غیرانسانی زندان‌های ایران تاکید کرده‌اند. آنها آخر هفته گذشته توانستند با Vandecasteele تلفنی صحبت کنند.
خانواده‌اش می‌نویسند: «او به ما گفت که از محل نامعلومش به زندان اوین، بند ۲۰۹ (زندان درون زندان) منتقل شده و ۱۰ روز است که در آنجا بوده است.
اولیویه هنوز در سلول انفرادی محبوس است، در سلولی بدون پنجره، بدون تشک، بدون پتو و حتی تعویض لباس. او سرد است و به دلیل درد غیرقابل تحمل پاهایش که قبلاً در جریان استیناف 13 مارس از آن رنج می برد، دیگر نمی تواند بخوابد.
خانواده وندکاستیل می گویند که او هیچ درمانی برای شرایط سلامتی خود دریافت نمی کند: «او دیگر نمی تواند بیش از پنج دقیقه بایستد به دلیل درد عضلانی و عصبی که هر روز بدتر می شود.
“اولیویه توسط یک پزشک ویزیت شده است، اما هیچ درمانی برای مشکلات سلامتی خود دریافت نمی کند. شرایط بازداشت او تغییر نکرده است، زیرا غذای کافی برای اطمینان از سلامت او وجود ندارد.
او می‌گوید دیگر نمی‌تواند فشارهای وارده بر او را تحمل کند، شکنجه‌های روانی روزانه و گذر زمان زندگی او را به خطر می‌اندازد.
مانون، خواهرزاده و دخترخوانده اولیویه واندکاستیل، اعلام کرد که از شامگاه شنبه آینده به مدت 24 ساعت در سلولی در میدان بزرگ تورنای حبس می‌شود تا شرایط بازداشت پدرخوانده‌اش را نشان دهد و توجه جهان سیاسی را به خود جلب کند. به وضعیت
او خواسته است که کسانی که مایل به حمایت از او هستند نامه ای به سیاستمداران بلژیکی “مسئول زندگی اولیویه” بنویسند.
خودکارها و فرم ها در محل موجود خواهد بود و صندوقی برای جمع آوری نامه های مختلف تعبیه خواهد شد.
عکس: Nicolas Maeterlinck/Belga