مرگ آرنو، راک‌کننده بلژیکی، باعث سرازیر شدن ادای احترام در سراسر کشور شد

آرنو خواننده مشهور راک بلژیکی پس از دو سال مبارزه با سرطان پانکراس در سن 72 سالگی درگذشت. با وجود بیماری، این هنرمند با استعداد در ماه های پایانی زندگی خود به اجرای برنامه ادامه داد.

اعلام مرگ او در روز شنبه باعث ستایش این خواننده با صدای خشن و موی سرکش شد که نماینده یک “بلژیتود” خاص بود و هرگز از تمسخر خود و ابراز عقاید شخصی خود دوری نکرد.

آرنو که در سال 2019 مبتلا به سرطان تشخیص داده شد، ابتدا کار خود را در حین درمان متوقف کرد و سپس به اجرای کنسرت های زنده فراموش نشدنی ادامه داد. این مجری اصلاح ناپذیر آخرین حضور خود را در Ancienne Belgique در بروکسل در ماه فوریه انجام داد.

آرنو هینتجنز در اوستنده متولد شد، اما از دهه 1980 در بروکسل زندگی می کرد. او با کت و شلوارهای مشکی کهنه و نامعلوم خود، منظره ای آشنا در اطراف محله خانه خود در سنت کاترین بود.

راک کهنه کار که اغلب تام ویتس بلژیکی نامیده می شود، نوازنده نادری بود که محبوبیتش از مرزهای زبانی کشور فراتر رفت. او به زبان های انگلیسی، فرانسوی، هلندی و گاهی به گویش بومی خود اوستند می خواند.

ادای احترام از سیاستمداران سراسر بلژیک

با توجه به اینکه آرنو شهروند افتخاری بروکسل است، شهردار فیلیپ کلوز به سرعت به خبر مرگ او واکنش نشان داد. ما دیگر چهره او را در محله سنت کاترین نخواهیم دید. پوتین، پوتیناو با اشاره به یکی از موفقیت‌های معروف این خواننده در توییتی نوشت:

نخست وزیر الکساندر دی کرو در توییتی نوشت: «آرنو در آرامش بخواب. فوق العاده بود!» با اشاره به یکی دیگر از موفقیت های این خواننده، با شکوه.

کاخ سلطنتی بلژیک عکسی از این نوازنده با پادشاه فیلیپ را در توییتر منتشر کرد.تصویر شده) در ادای احترام زیر: «آرنو شخصیتی دوست داشتنی و هنرمندی فوق العاده با استعداد بود. آهنگ های او برای مدت طولانی با ما خواهد بود. فکر ما با خانواده و عزیزان اوست.”

سیاستمداران از همه مناطق، “بلژیتود” آرنو را با الیو دی روپو که به شهرت او به عنوان یک نماد ملی ادای احترام کرد، جشن گرفتند. آرنو یکی از بزرگترین هنرمندان بلژیکی بود. سبک خاص او نشان دهنده استعدادی استثنایی و عزم شکست ناپذیر برای اثبات جایگاه خود به عنوان یک بلژیکی شمال، جنوب و مرکز بود.

شغلی طولانی، پربار و متنوع

به گزارش RTBF، آرنو با داشتن بیش از شش دهه فعالیت حرفه ای، برای اولین بار در یک جشنواره تابستانی در اوستنده در سال 1969 روی صحنه رفت. موفقیت بزرگ او با گروهش TC Matic در دهه 1980 بود که صدای آزمایشی و تحریک آمیز آن طرفداران را از سراسر اروپا جذب کرد. اولین آلبوم این گروه ترکیبی از فانک، موج نو و هارد راک و همچنین عناصری از شنسون فرانسوی بود. اوه لا لا لا و پوتین، پوتین از بزرگترین موفقیت های آنها بود.

در اوایل دهه 1980 بود که حرفه آرنو تغییری غیرمنتظره پیدا کرد و برای مدت کوتاهی سرآشپز و دوست ماروین گی شد. سول استار آمریکایی برای بهبودی از اعتیاد به اوستنده پناه برده بود.

زمانی که تی سی ماتیک در سال 1986 جدا شد، آرنو یک حرفه انفرادی طولانی را با او آغاز کرد عرق سرد را فراموش کنید و Les Yeux de ma Mère از جمله آهنگ های قابل توجه او او آلبوم های متعددی منتشر کرد که اغلب با دوستانش همکاری می کرد. در سال 1993، این خواننده برای ضبط به نشویل رفت ابلهان دانشمندکه شامل جلدی از آدامو بود Les Filles du bord de mer.

در سال 1994، او دومین حمله خود را به دنیای موسیقی فیلم با موسیقی متن اصلی فیلم انجام داد Personne ne m’aime. او پس از وقف بخش بزرگی از کار خود به ضبط به زبان انگلیسی، اولین آلبوم خود را به زبان فرانسوی در سال 1995 منتشر کرد. A la française. شامل شد Les Yeux de ma mère، که او را به عنوان سوپراستار در فرانسه به ارمغان آورد.

یک سال بعد، او با اولین نقش آفرینی خود به عنوان نجات غریق همجنسگرا در فیلم کالت یان بوکوی وارد سینما شد. کمپینگ کاسموس.

فعالیت موسیقی آرنو با تشکیل یک گروه موسیقی راک بلوز جدید در سال 1998 به نام Charles and the White Trash Blues ادامه یافت. جلد تئاتری آن از Kinks’ مرگ یک دلقک یکی از آهنگ های خاطره انگیزش بود

آرنو در سال 1999 در کنار امضا کننده بی جی اسکات، نسخه ای انفجاری از بووی را منتشر کرد. ژان جن، به طرز جالبی با La Fille du Père Noël توسط دوترونک همکاری دیگری، این بار با جین بیرکین، کاور آن را تولید کرد الیزا توسط سرژ گینزبورگ در سال 2002.

دهه های پایانی کار آرنو با افتخارات متعددی همراه بود، از جمله جایزه موسیقی ویکتوریا در سال 2005 برای بهترین آلبوم پاپ راک سال.

و همکاری‌ها ادامه یافت، از جمله اجرای موفقیت کلاسیک او با استروما پوتین، پوتین در جوایز موسیقی Victoire در سال 2012.

انتشار آلبوم نیز ادامه یافت، اغلب با تهیه کنندگان و نوازندگان جدید. اگر نوازنده همیشه ناآرام مجبور می شد در سال های آخر عمرش برخی از کنسرت های زنده را لغو کند، هر بار بازگشت به صحنه را با واکنشی معمولی تند و تند اعلام می کرد. “مشکلی نیست. گل‌ها خیلی گران هستند، به خودم گفتم صبر می‌کنم تا بمیرم.»

اوستند برای بزرگداشت زندگی خواننده

به گزارش Belga، شهر ساحلی Ostend برای جشن گرفتن زندگی این خواننده مجموعه ای برنامه ریزی می کند. اندکی پس از اعلام مرگ وی، دفتر تسلیت (همچنین آنلاین) راه اندازی شد. در مرکز فرهنگی De Grote Post از یکشنبه تا 30 آوریل، 12:00-20:00 باز است.

دیوار تالار شهر بر روی مجسمه او نورانی می شود و رهگذران می توانند در ساعت های 19:00، 20:00 و 21:00 به برخی از معروف ترین آهنگ های او گوش دهند. همچنین اکران ویژه مستند دومینیک درودره درباره زندگی آرنو در نظر گرفته شده است.

پرچم‌های تالار شهر به حالت نیمه افراشته درآمده و خاکستر آرنو از ساحل اوستند در دریای شمال پراکنده خواهد شد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید لغو پاسخ