کودکانی که والدینشان نمی توانند لحظه به لحظه از آنها مراقبت کنند، پنجشنبه گذشته به آنجا آمدند. دیوید لویک از مینور نداکو، سازمانی که تجربه مراقبت از کودکان بدون همراه را در موقعیت‌های آسیب‌پذیر مانند کودکان پناهنده از سوریه و افغانستان دارد، می‌گوید: «آنها چند روز اول را با هم گذراندند.
دیوید تأیید می کند که بچه ها خوب هستند: «امروز آنها به یک گروه نزدیک تبدیل شده اند. آنها دوستان خوبی هم شده اند.»
پدرانشان در جبهه هستند. مادران آنها نمی توانند در لحظه از آنها مراقبت کنند. به همین دلیل پیشنهاد دادیم وارد عمل شویم.»
این کودکان که بسیاری از آنها 10، 11 و 12 ساله هستند، همگی نزد والدین خوانده شده اند. خواهر و برادر در کنار هم نگه داشته شده اند. نداکو کوچک و آژانس پرورش دهنده فلاندری Pleegzorg که والدین خوانده را بررسی کردند، راهنمایی و پشتیبانی خواهند کرد و شبانه روز در دسترس هستند.
دیوید کودکان را تا بلژیک همراهی کرد و می‌گوید هرگز صحنه‌های مرخصی را که بچه‌ها از مادرشان جدا می‌شد فراموش نمی‌کند.
«رها کردن بچه‌ها برای هر والدینی تصمیم بسیار دشواری است. اکنون مسئولیت بزرگی بر عهده ماست.»
بچه ها هنوز با مادرشان در تماس هستند. دیوید می‌گوید: «این خیلی مهم است، اما چیز خوبی است که آنها اکنون برای مدتی وحشت‌های جنگ را ترک کرده‌اند. آنها می توانند سرگرمی هایی داشته باشند و به مدرسه بروند. بچه ها از حضور در اینجا بسیار سپاسگزار و خوشحال هستند. این بدان معنا نیست که آنها نگران اتفاقاتی که در خانه برای والدینشان می افتد نیستند.
همه کودکان اکنون برای مقابله با تروما کمک های تخصصی دریافت خواهند کرد، اما زندگی آنها نیز عادی خواهد شد. هنوز هیچ کس نمی داند که آنها چقدر در بلژیک خواهند ماند. دیوید می گوید: “قرار است بچه ها به عقب برگردند، اما شرایط فردی در هر مورد در نظر گرفته می شود.”