این جزیره کوچک تنها 0.17 کیلومتر مربع وسعت دارد و تنها جزیره در دریای سیاه است که در ساحل قرار دارد. این امر از روز اول جنگ در اوکراین پس از تبادل رادیویی بین مرزبانان اوکراینی و رزمناو روسی مسکوا که آنها را به تسلیم ترغیب می کرد، تبدیل به نمادی شد. “لعنت به تو، کشتی نظامی روسیه!”، به اوکراینی ها پاسخ داده بودند و به این ترتیب علی رغم خود به یکی از نمادهای مقاومت اوکراین تبدیل شدند. پست اوکراین حتی آن را به یک تمبر تبدیل کرده است، که قبلاً یک کالای کلکسیونی است. این سربازان اوکراینی که در ابتدا توسط رسانه های محلی اعلام شده بود کشته شدند، سرانجام در جریان تبادل اسرا آزاد شدند.
اگر این قطعه زمین اهمیت نمادین پیدا کرده باشد، جزیره مارها بیش از هر چیز یک اهمیت استراتژیک است. حملات بی امان برای بازپس گیری کنترل او این را تایید می کند. بنابراین اوکراین مرتباً از جنگ گزارش می دهد، مانند در 7 مه، با ویدئویی که در آن دو هواپیمای جنگنده سوخو-27 را می توان در حال بمباران جزیره مشاهده کرد. اما نبرد تمام نشده است و روسیه در تلاش است تا پادگان خود را (پس از از دست دادن رزمناو مسکوا که در 14 آوریل غرق شد) تقویت کند، به گفته وزارت دفاع بریتانیا.
در واقع، جزیره مار “کلید” دریای سیاه در نظر گرفته می شود. اگر نیروهای روسی موفق به اشغال جزیره مار و ایجاد سامانه‌های دفاع هوایی دوربرد خود شوند، دریا، زمین و هوا در شمال غربی دریای سیاه و در جنوب اوکراین را کنترل خواهند کرد.اوله ژدانوف، کارشناس نظامی اوکراینی به بی بی سی تخمین زد که بیم آن است که از آن به عنوان جبهه دوم استفاده شود. اگر روس‌ها موفق به نصب سامانه‌های دفاع هوایی دوربرد شوند، می‌توانند به سواحل اوکراین برسند». این سلاح‌ها می‌توانند به راحتی اودسا را تهدید کنند که جناح جنوبی ناتو. سواحل رومانی در واقع تنها 45 کیلومتر با جزیره فاصله دارد. بنابراین می توان به رومانی شرقی، جایی که نیروهای بلژیکی مستقر هستند، دسترسی پیدا کرد.
کارشناس سیاسی-نظامی، الکساندر میخائیلوف، همچنین به همکاران ما در بی بی سی اشاره می کند که نیروهای تقویت شده در جزیره امکان کنترل ترافیک در دریای سیاه و دلتای دانوب را فراهم می کند. این جزیره در نهایت می تواند دروازه ای برای نیروهای روسی به سوی ترانس ناتریا، منطقه ای طرفدار روسیه در مولداوی باشد که در سال 1990 جدا شد.