کمبود به این معناست که قیمت هایی که دانشجویان موظف به پرداخت برای اتاق های دانشجویی هستند، از پشت بام رفته است. نله ون هویوگن از شورای دانش‌آموزی گنت می‌گوید: «کاوش‌های دانش‌آموزی اکنون بین 800 تا 1000 یورو در ماه است. “در جاهای دیگر می توانید یک خانه کامل را با قیمت هایی مانند آن پیدا کنید!”
شورا می‌خواهد برای سازندگان خوابگاه‌های دانشجویی جدید اجباری شود تا اطمینان حاصل کنند که ۸۰ درصد اتاق‌های هر ساختمان بزرگی که دانشجویان را در خود جای می‌دهد، اتاق‌های دانشجویی «پایه» هستند. اتاق های اصلی حداقل 12 متر مربع مساحت دارند و دارای امکانات مشترک هستند. در حال حاضر این الزام وجود دارد که حداقل 20 درصد از اتاق‌های سالن‌های دانشجویی جدید باید «پایه» باشند. شورا می گوید: «تنها با افزایش این میزان به 80 درصد می توانید حفاری های با کیفیت را با قیمت قابل قبول در فضای محدود موجود تضمین کنید.
برای دانشجویانی از فلاندر غربی و استان لیمبورگ، یک اتاق دانشجویی مقرون به صرفه به معنای تفاوت بین تحصیل یا عدم تحصیل است. ما زنگ خطر را به صدا در می آوریم تا مطمئن شویم که مطالعه به حوزه نخبگان تبدیل نمی شود.
شورا خاطرنشان می کند که دانشگاه گنت قبلاً این قانون را در خوابگاه های دانشجویی خود به مدت 60 سال با موفقیت اعمال کرده است.
این شورا همچنین از شهرداری های همجوار می خواهد که به ساخت دهکده های دانش آموزی نگاه کنند، جایی که می توان تعداد زیادی دانش آموز را در آن اسکان داد. نله می‌گوید: «این می‌تواند یک راه‌حل پایدار باشد، به‌ویژه با اتصالات حمل‌ونقل خوب به و از پردیس‌های دانشجویی در گنت».
شورا می پذیرد که اتاق های اولیه اجاره کمتری را به همراه دارند، اما اشاره می کند که می توان در همان فضا اتاق های بیشتری ساخت تا اطمینان حاصل شود که درآمدی از دست نمی رود.