خواننده آمریکایی آر. کلی به جرم جنایات جنسی به 30 سال زندان محکوم شد

این حکم سنگین علیه این خواننده 55 ساله توسط دادگاه فدرال بروکلین صادر شد، جایی که محاکمه او در 9 ماه پیش حجاب جنایات جنسی را در جامعه سیاه پوستان در ایالات متحده از بین برد.

به گفته خبرنگاران حاضر در جلسه، این خواننده که در سراسر جهان با آهنگ “I Believe I Can Fly” شناخته می شود، در هنگام اعلام حکم حرفی نزده است.

در آخرین کیفرخواست خود، دادستان های فدرال به دلیل «خطری» که آر. کلی، که نام اصلی او رابرت کلی، برای قربانیان خود و افکار عمومی خواهد داشت، حداقل 25 سال حبس جنایی را خواستار شدند.

دفتر دادستانی ایالات متحده او را فردی گستاخ، دستکاری، کنترل کننده و قهری تشخیص داد که هیچ نشانه ای از پشیمانی یا احترام به قانون نشان نمی داد.

“درنده”

در طول شش هفته محاکمه در اوت و سپتامبر گذشته، خواننده کشته شده توسط دادستانی به عنوان “جنایتکار، درنده” معرفی شده بود.

9 زن و دو مرد او را به آزار جنسی، توصیف تجاوز جنسی، مصرف اجباری مواد مخدر، موقعیت های زندان یا حتی پورنوگرافی کودکان متهم کرده بودند.

مردی که گفته بود در سن هشت سالگی مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بود، در پایان سپتامبر 2021 مجرم شناخته شد. از سال 1994 تا 2018

آر.کلی همیشه حقایق را انکار کرده است.

در تمام مدت محاکمه، ستاره سابق آفریقایی-آمریکایی R&B سکوت کرده بود و هیچ احساس خاصی در اظهار گناه خود نشان نداده بود و به پایین انداختن سر و بستن چشم هایش بسنده می کرد.

آر. کلی که پیش از این در بازداشت بود و در انتظار محاکمه فدرال دیگری در شیکاگو در ماه اوت بود، از طریق وکلای خود امیدوار بود حداکثر مجازات در نیویورک به 17 سال زندان صادر شود.

#MeToo برای زنان سیاه پوست

این شکایت یک گام بزرگ در جنبش #MeToo تلقی شد: این اولین باری بود که اکثر شاکیان را زنان سیاه پوست تشکیل می دادند و یک هنرمند سیاه پوست را متهم می کردند.

برای کنیت بارنز، که هشتگ #MuteRKelly (“خفه کن R. Kelly”) را در سال 2017 ابداع کرد – همان سالی که جنبش جهانی #MeToo با سقوط هاروی واینستین، تهیه کننده توانا هالیوود آغاز شد – عدالت آمریکایی این امکان را برای اولین بار برای دادن پژواک “به خون، عرق و اشک زنان سیاهپوست” که جامعه آمریکا تا کنون نمی خواست آن را ببیند.

مدت ها قبل از اینکه خشونت جنسی موضوعی برای رسانه ها و شبکه های اجتماعی در ایالات متحده باشد، زنان آفریقایی-آمریکایی برای آگاه کردن مقامات و افکار عمومی مبارزه کردند. اما برای بخشی از جامعه، “زنان سیاهپوست نه مورد تجاوز قرار می گیرند و نه قابل اعتماد هستند”، در سپتامبر خانم بارنز محکوم شد.

به گفته دادستانی، دادگاه “سیستم” آر. کلی را برای جذب زنان بسیار جوان و تجاوز جنسی با همدستی اطرافیانش، به عنوان نوعی کار مافیایی، افشا کرده بود. بسیاری از قربانیان ملاقات خود با معبود خود را در طول کنسرت ها بازگو کرده بودند و پس از آن یک تکه کاغذ کوچک با مشخصات تماس خواننده به آنها داده شد.

مواد مخدر و تجاوز جنسی

به آنها قول داده شده بود که برای حرفه موسیقی آنها کاری انجام دهد.

به گفته دادستانی، درعوض، آنها به محیط “بد” آر. کلی “تلقین” داده شدند، به رابطه جنسی وادار شدند و با “اقدامات قهری” در آن “سیستم” نگهداری شدند.

شش زن متهمان اصلی بودند که برخی از آنها مدعی شدند برای تجاوز جنسی، ربوده شدن، مجبور به سقط جنین و ابتلا به بیماری های مقاربتی به مواد مخدر مصرف شده اند.

برای وکیل گلوریا آلرد، که وکالت سه نفر از شش شاکی را بر عهده دارد، حکم علیه آر. کلی – یک روز پس از 20 سال حبس که توسط دادگاه منهتن علیه گیسلین ماکسول، فعال سابق بریتانیایی به دلیل قاچاق جنسی خردسالان صادر شد – باید به عنوان یک حکم صادر شود. مثال برای افراد مشهوری که از “بد نامی خود برای شکار طرفداران خود استفاده می کنند”.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *