تظاهراتی در بروکسل برای 8 مارس که روز جهانی زن است سازماندهی شده است.
تظاهرکنندگان قصد دارند در ساعت 18:00 روز چهارشنبه در میدان آلبرتین گرد هم آیند، جایی که برای “اقتصاد فمینیستی و پایدار، نگران رفاه همه” راهپیمایی خواهند کرد.
تعدادی از اقدامات دیگر نیز انجام خواهد شد، از جمله پنجمین اعتصاب متوالی فمینیستی و اقدامات کوچکتر از چندین اتحادیه کارگری.
همچنین یک “دهکده فمینیستی” در نزدیکی ایستگاه مرکزی بروکسل از ساعت 13:30 روز چهارشنبه برپا خواهد شد.
موضوع اقدامات امسال بیشتر از نظر اقتصادی متمرکز است، با شبکه جهانی “راهپیمایی جهانی زنان” توضیح می دهد که خشونت اقتصادی زنان را به ویژه در این دوره کنونی بحران انرژی و قدرت خرید تحت تاثیر قرار می دهد.
این سازمان اعلام کرد: «زنان خود را از نظر اقتصادی وابسته به شرکای خود می بینند و (به دلیل) سیاست های اقتصادی دولت در وضعیتی نامطمئن قرار می گیرند.
این سازمان خواستار اقداماتی است که با بحران انرژی مقابله می کند تا بعد جنسیتی را در بر بگیرد تا اطمینان حاصل شود که زنان به طور مساوی از آنها بهره مند می شوند. همچنین خواستار سازوکارهای بودجه عمومی است که “کافی و پایدار” باشند.
راهپیمایی جهانی زنان خود را به عنوان “جنبش فمینیستی و ضد سرمایه داری که علیه همه اشکال نابرابری و تبعیضی که ما به عنوان زنان از آن رنج می بریم مبارزه می کند” توصیف می کند.
این سازمان توضیح می دهد: “ارزش ها و اقدامات ما در جهت ایجاد تغییر کلیشه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است.”
ما بر جهانی شدن همبستگی متمرکز هستیم. برابری بین زنان و مردان، میان خود زنان و میان مردمان؛ احترام و به رسمیت شناختن تنوع در میان زنان؛ تعدد استراتژی های ما؛ قدردانی از رهبری زنان؛ و قدرت اتحاد بین زنان و سایر جنبش‌های اجتماعی مترقی».
تظاهرات بلژیک همچنین خواستار بودجه بیشتر “برای خدمات عمومی با کیفیت” و خدمات بیشتر مراقبت از کودکان است، زیرا بروکسل به ویژه با کمبود کارگران مهدکودک و فلاندر با رسوایی های اخیر سوء استفاده می کند.
از دیگر خواسته های راهپیمایی جهانی زنان امسال می توان به افزایش حداقل دستمزد به 14 یورو ناخالص در ساعت، جرم زدایی از سقط جنین در سراسر جهان، پایان دادن به فرهنگ تجاوز جنسی، حق زنان مهاجر برای کار و همبستگی بین المللی فمینیستی اشاره کرد.
راهپیمایی سال گذشته حدود 5000 نفر را به پایتخت بلژیک کشاند.
امسال، معترضان امیدوارند در همبستگی با جنبش‌های فمینیستی در ایران، افغانستان، پرو و جمهوری دموکراتیک کنگو همسو شوند.