یکی از پناهندگان می گوید: «همه جا می شنویم که در بلژیک فرصت خوبی برای یافتن کار وجود دارد، اما من چهار ماه است که در خیابان ها آمده ام. او یک سوری 23 ساله است. او به عنوان یک پناهنده شناخته شده است، اما هنوز در خیابان زندگی می کند: «من با سه یا چهار پتو می خوابم. شب با لرز از خواب بیدار می شوم. بدتر و بدتر می شود، اما من منتظر اقامت هستم.
این سوری از کشور خود به بلژیک رفت. دو ماه طول کشید. او از قلمرو هشت کشور عبور کرد. پناهجویان قرار است در اولین کشور اتحادیه اروپا که با آن روبرو می شوند ثبت نام کنند – در مورد او مجارستان. او می گوید: “ما می شنویم که یافتن کار در بلژیک آسان است، اسناد و حقوق، اما آینده من نامعلوم است.”
به نظر نمی رسد جریمه هایی که دادگاه ها برای مقامات بلژیکی به دلیل عدم ارائه محل اقامت در نظر گرفته اند، کارساز باشد.
VRT همچنین با نوجوانان 16 و 17 ساله ای که روزها در خیابان ها می خوابند صحبت کرد: یک خردسال می گوید: “من برای پذیرایی اینجا آمده ام، اما وجود ندارد.”
آنها در چادرهای مقوایی که توسط داوطلبان ساخته شده اند می خوابند. شهردار شهر بروکسل، فیلیپ کلوز، به پلیس خود دستور داد تا چادرها را تخریب کنند، اما در عصر بعد از آن، داوطلبان برای ساختن چادرهای جدید بازگشتند.