نیم تنه نصب نشده لئوپولد دوم در اودرگهم که در ژوئن 2020 پس از تخریب برداشته شد، ممکن است در مکان جدیدی به نمایش درآید.
به گزارش RTBF، مجسمه نیم تنه در اصل از سال 1930 در Square du Souverain به نمایش گذاشته شد، تا زمانی که فعالان سرپوش به عنوان بخشی از جنبش Black Lives Matter به سمت آن پتک زدند.
هنگامی که مجسمه به زمین زده شد، آن را با اسپری قرمز رنگ کردند تا نشان دهنده خون ریخته شده در کنگو در دوران استعمار وحشیانه لئوپولد دوم باشد.
سوفی دو ووس (DéFI) شهردار اودرگهم گفت: «نیم‌تنه لئوپولد دوم به دنبال اقدامات خرابکارانه‌ای که متحمل شده بود بازسازی شد و اکنون در انباری متعلق به بخش راه‌های ما نگهداری می‌شود.
زمانی که چیزی برای قرار دادن داستان در متن داریم، می‌خواهیم آن را به عقب برگردانیم. ما فکر می کنیم خوب نیست گذشته را انکار کنیم.
ما فکر می‌کنیم که برای درک و افزایش آگاهی، زمینه‌سازی کاملاً ضروری است. بسیار بهتر است که گذشته‌ای دشوار را بدون اغماض، به جای حذف آثاری از آن تاریخ، زمینه‌سازی کنیم.»
طرحی مبنی بر نصب پلاک های تاریخی و آموزشی اندکی پس از وقوع این خرابکاری توسط شورای محلی تصویب شد.
شورای محلی برای کمک به موزه آفریقا در تروورن رجوع کرد و قصد داشت از کار گروه‌های متمرکز تشکیل‌شده در سطح فدرال و منطقه‌ای استفاده کند.
این تنها مجسمه لئوپولد دوم در میدان دو ترون در مرکز بروکسل نیست که در سال‌های اخیر بحث‌برانگیز شده و خود را هدف تخریب قرار داده است.
چندین شهرداری در منطقه قبلاً موضوع وجود بناهای تاریخی مورد مناقشه را در قلمرو خود مطرح کرده بودند و پاسکال اسمت وزیر امور خارجه سابق بروکسل قبل از استعفای خود یک برنامه عملیاتی 14 ماده ای برای استعمار زدایی از فضاهای عمومی ارائه کرد.
آینده بناهای یادبود چهره‌های آن زمان در مواجهه با محفوظات و حتی خشم انجمن‌های فعال در زمینه یادبود استعمار نامشخص است.
برنامه اقدام اسمت، که هنوز در پارلمان منطقه مورد بحث قرار نگرفته است، «توسعه یک فرآیند مشارکتی با کمون‌ها را در مورد بررسی آثار مختلف تاریخ استعماری ما، مانند اقتباس و/یا زمینه‌سازی نام‌ها و بناهای تاریخی مورد مناقشه ایجاد می‌کند. از جمله، و توسعه تابلوهای روشن و منسجم برای میراث استعماری و پسااستعماری».
هدف این است که اطمینان حاصل شود که مقامات محلی دیگر ناآماده باقی نمی مانند.
دی ووس گفت: «آنچه ما در اودرگم فکر می کنیم این است که زمینه سازی باید در سراسر بلژیک یکسان باشد.
منطقی نیست که هرکسی زمینه سازی خود را مشخص کند. گذشته تاریخی بلژیک در همه جا یکسان است. طرح منطقه ای ما را قادر می سازد تا به سرعت به جلو برویم. اما چگونه؟ هنوز پاسخ دادن به آن دشوار است.»
جورجین دیبوآ، یکی از اعضای کارگروه تشکیل شده توسط منطقه بروکسل برای ارائه توصیه هایی برای تهیه پیش نویس یک برنامه اقدام منطقه ای در مورد استعمار زدایی، گفت که هیچ جدایی لئوپولد دوم از اقدامات وحشیانه ای که در کنگو تحت اختیار او انجام شد وجود ندارد.
دیبوآ گفت: «امروز، لئوپولد دوم در تمام سطوح در سراسر بلژیک مورد رقابت است – تاریخچه لئوپولد دوم با هر آنچه در کنگو اتفاق افتاده است مرتبط است.
خواه ما در مورد یک مرگ یا میلیون ها مرگ در نتیجه رژیم استعماری که توسط لئوپولد دوم ایجاد شده صحبت کنیم، این یک مرگ بسیار زیاد است.
“امروزه، باید در مورد شخصیت لئوپولد دوم اجماع وجود داشته باشد. زیرا در بسیاری از موارد، نقشی که لئوپولد دوم در تاریخ کنگو ایفا کرده است، امتناع می‌ورزد. این مشکل ایجاد می‌کند.”
دیبوا منطق سازگار کردن زمینه را در سراسر بلژیک تأیید می‌کند، اما موانع اداری را نیز برای آن می‌بیند: «اگر هر مکانی که بناهای تاریخی لئوپولد دوم وجود دارد، باید زمینه‌سازی مشابهی داشته باشد، این بدان معناست که دستورالعملی به همه سازمان‌ها ارائه می‌شود. کمون هایی که در آن بنای یادبود لئوپولد دوم یا خیابان یا میدانی با نام لئوپولد دوم وجود دارد. آیا باید به سمت این حرکت کنیم یا نه؟»
دیبوآ می گوید که برنامه اقدام منطقه ای در این زمینه مشخص نیست.
دیبوا گفت: «در هر صورت، کار باید با حمایت جامعه مدنی، مانند افرادی که در زمینه استعمار زدایی کار می کنند، انجام شود.
باید به خاطر داشت که گروه کاری ما به این دلیل تشکیل شد که چالش هایی برای زیر سوال بردن نقش لئوپولد دوم در استعمار کنگو وجود داشت.
عکس: Laurie Dieffembaq/Belga