زنبورهایی که از حملات جان سالم به در می برند به شدت تحت فشار قرار می گیرند. آنها در رویارویی با هورنت هایی که تا همین اواخر در اقلیم ما وجود نداشتند، مشکل زیادی دارند.
مرگ تعداد زیادی از زنبورها بر کشاورزی و باغبانی تأثیر می گذارد زیرا زنبورها نقش مهمی در گرده افشانی دارند.
کارشناسان معتقد نیستند که هورنت آسیایی را بتوان ریشه کن کرد. ما می‌توانیم برای مدیریت شرایط تلاش کنیم. اگر کاری انجام ندهیم، هرج و مرج خواهد بود.» پاتریک ون انده می گوید.
این را می توان با ردیابی لانه ها انجام داد. در بهار هورنت های آسیایی ابتدا یک لانه اولیه می سازند: زیر ناودان ها و سایبان ها یا در پرچین ها. برخی افراد قبلاً برای بریدن پرچین های خود مورد حمله قرار گرفته اند.
در تابستان یک لانه ثانویه ساخته می شود. اینها کره های بزرگی هستند که ما می بینیم که روی اندام آویزان شده اند. اندازه آنها می تواند به یک متر برسد.
برخورد با چنین لانه‌هایی برای افراد حرفه‌ای کار می‌کند، که باید از حضور هورنت ملکه در لانه مطمئن شوند. در غیر این صورت فایده ای ندارد. هر لانه کشف نشده در سال جاری منجر به 15 لانه جدید در سال آینده خواهد شد.