بر اساس مطالعه ای که به سفارش دولت فلاندری انجام شده است، خارجی هایی که برای اولین بار به بروکسل نقل مکان می کنند، به دلیل وجود فضای سبز بیشتر برای کودکان، به طور فزاینده ای پایتخت بلژیک را به مقصد حومه فلاندریش ترک می کنند.
در حالی که پروازهای شهری به سختی یک پدیده جدید است، به ویژه پس از این همه گیری که بسیاری از مردم را بر آن داشت تا در ارزش داشتن یک باغ تجدید نظر کنند، بروز گزارش می دهد که به نظر می رسد این امر به ویژه برای ساکنان بروکسل با پیشینه مهاجر صادق است.
یک زوج که اصالتاً اهل اکوادور بودند، پس از 15 سال زندگی در بروکسل به دروگنبوس نقل مکان کردند و به بروز گفتند که “بیش از همه، ما می‌خواستیم به فرزندانمان باغ بدهیم”.
طبق گزارش Atlas Superdiversity Flanders، گزارش جدیدی که توزیع، مقیاس و تکامل تنوع را در فلاندر و بروکسل در 30 سال گذشته ترسیم کرده است، بسیاری به مناطق فلاندری در اطراف شهر چسبیده اند، که اکنون به طور فزاینده ای متنوع می شوند.
جدا از میل به فضای سبز بیشتر – و خصوصی –، بازار مسکن بروکسل که به طور فزاینده ای گران می شود، خانواده ها را نیز به منظور به حداکثر رساندن فضا، به حاشیه های شهر وادار می کند.
در حالی که این زوج اکوادوری گفتند که روزی با بازگشت به بروکسل مخالف نخواهند بود، اما اشاره کردند که قیمت مسکن احتمالاً این کار را غیرممکن می کند.
این گزارش همچنین خاطرنشان کرد که محله‌هایی که ساکنان بیشتری با منشاء غیربلژیکی دارند، به‌طور محسوسی سبز کمتری دارند و معمولاً با ساختمان‌های بسته، خانه‌های کوچک‌تر، اجاره‌ها و خانه‌های چندخانواری مشخص می‌شوند.
جمعیت در محله های متنوع تر نیز به طور قابل ملاحظه ای جوان تر است.
درک گلدوف، جامعه شناس، که در این گزارش همکاری کرد، گفت که یک شهر در حال رشد باید نیازهای خاصی را برآورده کند.
گلدوف گفت: «ساکنان جدید همچنین به معنای نیازهای جدید فضایی و اجتماعی است، از فضاهای بازی، ورزش و ملاقات گرفته تا انواع جدید مغازه ها، ظرفیت اضافی برای مدارس یا مکان های عبادت. مسکن مقرون به صرفه نیز بسیار مهم است.
Atlas Superdiversity Flanders نتیجه همکاری بین آژانس برنامه ریزی شهری Atelier Romain، مرکز دانش خانواده علوم کالج دانشگاه Odisee و گروه تحقیقاتی P.PUL از دانشکده معماری KULeuven است.
این کار توسط اداره محیط زیست دولت فلاندری انجام شد.