زندگی 120 دقیقه ای نسبتاً آرام قبل از توقف دو شوت به سمت دروازه و ستایش شدن توسط هم تیمی هایش: دیوی روف بهتر از این را نمی توانست تصور کند. “بله، این سناریوی ایده آل است… حداقل اگر برنده شوید”دربان بوفالوها خندید. “برنده شدن مهمترین چیز است، مهم نیست چگونه.”
و این، حتی اگر این جام به هزینه باشگاه تمرینی او بدست آمده باشد. سه سال از جدایی من از اندرلخت و حتی بیشتر از آخرین بازی ام در آنجا می گذرد. اما نمی توانم بگویم که هنوز هم خاص نیست.”
بنابراین روف تلاش های جاش کالن و امیر موریلو را متوقف خواهد کرد. “بنابراین چهار سال است که یک پنالتی را مهار کرده ام؟ منطق، من سه سال است که بازی نکرده ام (خنده). در موریلو، من تا آخرین لحظه منتظر ماندم، سپس هنوز باید سمت راست را انتخاب میکردیم. در کالن، دیدم که او تمام لگد خود را به آن سمت زده است.
همین چند ماه پیش، روف فقط شاگرد سینان بولات در ورزشگاه گلماکو آرنا بود. سینان دروازهبان خوبی برای ما بود، بعد اتفاقی افتاد (یادداشت سردبیر: ترک اعلام کرد که میخواهد برود) و ما تصمیم گرفتیم.، به تفصیل Hein Vanhaezebrouck. “و سپس وقتی دروازه بان دوم شانس خود را می گیرد، شما نمی توانید آن را از دست بدهید. از زمانی که او هدایت را برعهده گرفت، اشتباهات بسیار کمی مرتکب شده است و حتی امتیاز کسب کرده است. من همیشه متقاعد شده ام که او ویژگی های شماره 1 بودن را دارد. با ما. او را کنار سینان گذاشتم. و چه کسی میداند، او حتی ممکن است بالاتر از آن باشد. من برای او بسیار خوشحالم. شاید او اکنون تا پایان دوران حرفهای خود ادامه دهد.”
باید دید که آیا او در سال آینده شروع خواهد کرد یا خیر. “من در مورد آن نظر نمی دهم”روف گفت. شما باید از آقایان لوواگی و دی ویت بپرسید.