فلورنت ون اوبل برای تیم ملی خواهان صبر است: دیگر از مقایسه پلنگ های قرمز با شیرهای سرخ خودداری کنید.

قهرمان اروپا، قهرمان جهان و قهرمان المپیک، شیرهای سرخ تیم کاملی در داخل و خارج از زمین هستند. از زمان سفر به بوبانشوار در دسامبر 2018، همه چیز برای آنها موفقیت آمیز بوده است. این توقف وناش در شوت اوت در فینال جام جهانی، ابعاد دیگری به شیرها داد. ثانیه های ابدی برنده شده اند.

این مسیر بین سال‌های 2004 و 2018 طولانی و پیچیده بود. ناامیدی‌ها قبل از شروع اولین شادی‌ها دنبال شد. مردم فراموش می کنند که شیرهای سرخ برای کسب بهترین مدال طلا به زمان نیاز داشتندفلورنت ون اوبل را به یاد می آورد. ما همچنین بحران هایی مانند جام جهانی 2014 یا یورو 2015 را پشت سر گذاشتیم. ما برای پیشرفت به این مراحل نیاز داشتیم.”

اگر او سختی سال های 2005-2015 را تداعی می کند، به این دلیل است که متقاعد شده است که پلنگ ها شبیه آنها هستند. پلنگ های سرخ در مسیری مشابه ما قرار دارند.

او استدلال خود را کمی جلوتر می برد. “آنها طعم فینال اروپا را در سال 2017 چشیدند. ما احساس می کردیم که آنها پتانسیل لازم را دارند، اما آنها هنوز کمی پختگی و تجربه ندارند. ما همین وضعیت را در یورو 2013 در بوم تجربه کرده بودیم. ما پتانسیل داشتیم، اما هنوز بلوغ نداریم. “

فلورنت ون اوبل بیش از هر زمان دیگری به آینده پلنگ های سرخ اعتقاد دارد زیرا احساس می کند با پنج سال تأخیر در حال تکرار همان داستان است. “پس از یورو در بوم، ما به پنج سال نیاز داشتیم تا قهرمان جهان شویم. اگر به یورو 2017 با پلنگ ها نگاه کنیم، با خود می گوییم که این جام جهانی در راه است… همچنین پنج سال بعد.”

مهاجم اورنج رود به ویژه از کیفیت بازی ارائه شده در زمین قدردانی کرد. او یکی یکی دید که تکه های پازل خودشان را در مسیر درست قرار می دهند. جوانانی مانند Ballenghien، Englebert، De Mot یا Rasir پروژه ای را که قبلاً پایگاه خوبی داشت، حتی فراتر برده اند. آنها دیگر از بازی کردن نمی ترسند.”

او پر از تمجید از هافبک جوان ریسینگ است: لوته انگلبرت. می بینید که او بالاتر از همه چیز است. او سوال نمی پرسد. در گذشته، شیرها و پلنگ ها در برابر هلند، آرژانتین یا استرالیا عقده حقارت داشتند. آن دوره به پایان رسیده است.

به گفته این مهاجم، رائول ارن نقشی قابل مقایسه با شین مک‌لئود داشت. وقتی Lions T1 در اکتبر 2015 آمد، او گروهی را در بحران کشف کرد، اما با میل فراوان. یک سال و نیم پیش رائول ارن با همین شرایط به زمین نشست. مانند شین با ما، رائول با مشخصاتی که پلنگ ها فاقد آن بودند مطابقت دارد.

از سوی دیگر، پلنگ ها باید با یک پارامتر سنگین مقابله کنند: مقایسه دائمی با موفقیت شیرها. درست است که این مقایسه ها همیشه برای آنها آسان نبوده است. مقایسه کردن بی فایده است، اما همه این کار را انجام می دهند. آنها برای خارج شدن از این مرحله به یک نتیجه بزرگ نیاز دارند. کم کم دارند بیشتر از آنها برای نتیجه خود صحبت می کنند. “

و فلو ون اوبل نتیجه می گیرد: “آنها می توانند یک جام جهانی باورنکردنی را تجربه کنند. من می خواهم برای دیدن آنها به استادیوم بروم زیرا بازی آنها باعث می شود رویاپردازی کنم. من به آنها ایمان دارم. آنها شایسته کسب مدال از اسپانیا هستند.”

آرتور دی اسلوور: “آنها مرا غافلگیر کردند”

آرتور دی اسلوور از نزدیک تکامل پلنگ های سرخ را دنبال می کند، به ویژه به لطف پسر عمویش، آلیکس گرنیرز. من از سطح بازی آنها در لیگ برتر شگفت زده شدم. مدافع شیرهای سرخ شروع می کند. آنها با دو سال کار بر ناامیدی ناشی از عدم جواز حضور در المپیک غلبه کردند. جوانان کوچک یک امتیاز واقعی به ارمغان آوردند. از نظر بدنی، آمادگی جسمانی دارند. آنها حتی قوی تر از سایر ملل هستند. آنها بسیار با انگیزه هستند. من به شانس آنها برای کسب مدال در جام جهانی بسیار خوشبین هستم.”

او سختی زندگی در کنار شیرهای سرخ را تشخیص می دهد. “آنها داستان خود را می نویسند. ما، ما. زمان زیادی طول کشید تا همه چیز را به دست آوریم. حتی برای چند سال به ما “نسل پول” می گفتند. مقایسه اجتناب ناپذیر است. یک روز، ما شیرهای 2019 را با هم مقایسه خواهیم کرد. 2022 با آنها بعد.”

او از نبود پیوند بین شیرها و پلنگ ها متاسف است. اتصالات زیادی وجود ندارد زیرا ما بعد از آنها تمرین می کنیم. وقتی از زمین خارج می شوید، آنها قبلاً رفته اند. ما اغلب فقط سلام می کنیم.”